Amatorskie taśmy filmowe są najczęściej przechowywane w niewłaściwych warunkach klimatycznych, na strychach lub w piwnicach. Dlatego mogą ulec całkowitemu rozpadowi – celuloid szybko niszczy się pod wpływem podwyższonej temperatury i wilgotności powietrza. Już w warunkach pokojowych taśmy zaczynają się rozpadać, wydzielając charakterystyczny octowy zapach. Spękane i rozerwane taśmy należy naprawić przed każdorazowym odtworzeniem w projektorze.

Zanim zabierzemy się za oglądanie domowych filmów amatorskich, warto najpierw poprosić o pomoc specjalistów, by sprawdzili posiadane przez nas taśmy. Dlaczego? Ponieważ nienaprawione zniszczenia mogą ulec pogłębieniu, a nawet spowodować uszkodzenie projektora. Do najczęstszych zniszczeń należą: rysy, zadrapania, rozerwania i pęknięcia perforacji, skurczenie i odkształcenia, jak również pojawienie się pleśni i grzybów, powstałych w wyniku ataku mikrobiologicznego, szczególnie jeżeli taśmy przechowywane są w ciepłym i wilgotnym pomieszczeniu. Uszkodzonych taśm nie powinniśmy odtwarzać w projektorze przed ich uprzednim przejrzeniem na przewijarce i poddaniem zabiegom konserwatorskim.

Jeśli chcielibyście dowiedzieć się więcej na temat prawidłowej opieki nad wąskimi taśmami filmowymi, zapraszamy – wraz z materiałami – na dyżury filmowe podczas Home Movie Day, w sobotę 5 listopada w godz. 14-17 i 6 listopada w godz. 10-15. Poprowadzą je Monika Supruniuk, konserwatorka taśmy filmowej w Filmotece Narodowej oraz Magda Staroszczyk, koordynatorska projektu Lokalna Pamięć Filmowa, dedykowanego opiece nad wąskimi taśmami filmowymi w Muzeum Historycznym m.st. Warszawy.

Podczas dyżurów będzie można nie tylko dowiedzieć się, jak opiekować taśmami, ale także obejrzeć je na dużym ekranie, jak również wziąć do domu nasz mini przewodnik Jak dbać o amatorskie filmy?, który w formie elektronicznej jest do pobrania tutaj: Jak dbać o amatorskie filmy.